क्याम्पस प्रशासकको अक्षमताका कारण राराबमा स्वबियु निर्वाचन नहुने संकेत

अजय अनुरागी

संविधानसभाको निर्वाचन हुने हो वा होइन, भएपनि कहिले हुने हो तिथी मिति नतोकिदा सम्म अन्यौल नै रहेको अवस्था भएपनि विद्यार्थीहरु राजनीतिक सँगै चुनावी माहौलमा व्यस्थ देखिएका छन । अषाढमा संविधानसभाको दोस्रो निर्वाचन गर्नका लागि प्रधानन्यायाधिश खिलराज रेग्मीको नेतृत्वमा गठित चुनावी मन्त्रीपरिषदको सरकारले आगामी मंसिरमा पनि चुनाव गराउलान भन्नेमा जनता विस्वस्त नरहेपनि त्रिभुवन विश्वविद्यालय अन्तरगतका सम्पुर्ण क्याम्पसहरुमा २३ जेष्ठमा हुने स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको चुनावले क्याम्पसहरुको माहौल तातिएको छ । अहिलेसम्मको परिदृष्यलाई देख्दा आ(आफ्नो पक्षका विद्यार्थीहरुलाई भर्ना गराई आ(आफ्नो मतदाता बढाउनका निम्ति अग्रसर मात्र भएका छैनन रात रात भर जागेर भएपनि, नामाङकन शुल्क आ(आफ्नै खल्तीबाट तिरेर भएपनि मतदाता बढाउने होड्मा सबै विद्यार्थी संगठनहरु लागिपरेका छन । कतिपय क्याम्पसहरुमा विद्यार्थी नामाङकन अहिले विवादको मुख्य कारण नै सावित भएको छ । कतिपय क्याम्पसमा त नक्कली तथा फर्जी विद्यार्थी नामाङकन गराइएको भन्दै विभिन्न पक्षहरु बीच झडपसमेतको अवस्था देखिएको छ । उक्त विवादवाट जनकपुरको रामस्वरुप रामसागर वहुमुखी क्याम्पस(राराब) पनि अछुत छैन । १४६ जना विद्यार्थीले प्रवेश शुल्क, आवेदन फारम समेत भरिसकेको अवस्थामा नामाङकनबाट क्याम्पस प्रशासनले बञ्चित गराएको भन्दै आन्दोलित भएका छन । कर्मचारीहरुले सुरक्षा माँग गर्दै सम्पुर्ण शाखाहरुमा तालाबन्दी गरेका छन । राराब क्याम्पसमा विवाद साम्य नहुँदा तत्काल स्वबियुको निर्वाचन स्थगित हुने कगारमा पुगेको छ । त्यसै पनि निर्धारित समय भन्दा तीन वर्ष थप म्याद पाएको बर्तमान स्वबियु निर्वाचन नहुँदा विद्यार्थीहरु थप मर्कामा पर्ने छन । क्याम्पस प्रमुख विष्णु देव यादवको अक्षमताका कारण स्वबियु निर्वाचन समयमै हुन नसक्नु दुर्भाग्य पुर्ण अवस्था हो ।  जेष्ठ ९ गते चुनावका लागि दल दर्ता गर्ने समय भएपनि उक्त समयमा त्यस्तो कुनै कार्य हुन सकेको छैन । क्याम्पस प्रमुख यादव भन्छन,“दल दर्ताका लागि अनौपचारिक प्रयास जारी राखेको छु, केही प्रकृयाहरुलाई छोट्याएर पनि निर्वाचन गराउने आफ्नो उद्देश्य रहेपनि निर्वाचनका लागि मतदाता भर्ना प्रक्रियाको विवादमा  विद्यार्थीहरु बीच सहमति नभएका कारण अन्यौल कायमै छ । ”प्रति विद्यार्थी छात्र शुल्क वापत रु.१०, स्वबियु शुल्क प्रति विद्यार्थी रु.१०, शैक्षिक उनयन कोष प्रति विद्यार्थी रु. १७५ गरी कुल रु. १९५ प्रति विद्यार्थी प्रत्येक वर्ष स्ववियुका लागि विद्यार्थीहरुले तिरेका हुन्छन । विद्यार्थीहरुको समस्या समाधान, हक अधिकार, शैक्षिक वातावरण लगायत सम्पुर्ण समस्या समाधानका लागि तिरिने उक्त रकमबाट स्ववियु पदाधिकारीहरु रजाई गर्दै आएका छन ।
सिद्धान्त र आचरण छोडदै छन विद्यार्थी नेतृत्व
एक समय थियो राराब क्याम्पसको जहाँ पनि शैक्षिक वातावरणलाई लिएर देशै भरी चर्चा हुन्थ्यो । उक्त क्याम्पसका प्रोडक्ट हरेक पेसामा स्थापित हुने गरेका थिए ।  क्याम्पस प्रशासक पनि क्याम्पसमा राम्रो पठनपाठनका लागि अग्रसर रहन्थे । यति मात्र होइन गुरुहरु समेत विद्यार्थीका भविष्यका लागि चिन्तित रहन्थे । स्ववियुका पुर्व सभापति लालकिशोर साह भन्छन,“ राराबमा मैथिली विषयको केन्द्रिय विभाग स्थापनामा डा. धिरेन्द्रको योगदानलाई हामीले कहिल्यै विर्सन सक्दैनौ । यति मात्र होइन विएसि, एमएका विभिन्न विषयहरु खास गरी सोसियोलोजिका लागि हामीले ठुलै संघर्ष ग¥यौ । ” राराबलाई विश्व विद्यालय बनाउने, क्षेत्रिय पुस्तकालय बनाउने जस्ता हाम्रो अजेन्डा नेपाली कांग्रेसका नेता विमलेन्द्र निधिका कारण पुरा हुन सकेन भन्दै साह थप्छन,“जस नपाउने भएपछि विमलेन्द्रले आफ्नो बुवा महेन्द्र नारायण निधिको पावरलाई प्रयोग गर्दै विश्व विद्यालय बन्न दिएनन, क्षेत्रिय पुस्तकालय पनि बन्न दिएनन । ” कुनै बेला त्रिभुवन विश्वविद्यालयका विभिन्न आङ्गीक क्याम्पसहरु मध्ये जनकपुरको राराब क्याम्पस अत्यन्त उच्च प्राथमिकतामा रहने रहन्थ्यो ।  यस क्याम्पसबाट उत्तिर्णहुने जनशक्ति देशकै लागि गौरवशाली हुन्थे, विद्यार्थी राजनीति गरि स्वतन्त्र विद्यार्थी युनियनको नेतृत्व गर्नेहरु देशलाई नै हाक्ने क्षमता राख्दथे, र हाकेका पनि छन । तर पछिल्ला केही वर्षहरुमा एकातिर उक्त क्याम्पसको छवि धमिलिएको मात्र छैन परीक्षामा चीट चोरी गरेर उत्तिर्ण भएपनि आफुलाई विश्व बजारमा प्रतिस्पर्धी बनाउन सकेको छैन भने अर्को तिर विद्यार्थी राजनीति गर्नेहरुको  नैतिकतामा दिन प्रतिदिन ह्रास आउदै गएको छ । सिद्धान्त र आदर्शका लागि राजनीति गर्ने तत्कालिन विद्यार्थी नेताहरु पढाई र लडाईलाई अगाडि बढाएका थिए । स्ववियुका पुर्व सभापति लाल किशोर साह भन्छन,“हाम्रो पालामा सिद्धान्त, मुल्य, मान्यता र राष्टूका लागि सहादत दिन पनि पछि पर्दैन्थ्यौ, विद्यार्थी नेताहरु कामेश्वर, कुशेश्वर, केशव कोइराला लगायतकाले निरंकुश पञ्चायती व्यवस्था विरुद्ध सहादत नै दिए । तर अहिले राराबको स्ववियु सभापति बन्नेहरु आफुलाई डन, उपसभापति र सचिवले आफुलाई सहायक डनको रुपमा बुझ्नेगरेका छन । ” अहिले विद्यार्थी संगठनहरु कमजोर भएका छन, विद्यार्थीमा राजनीतिक चेतनाको कमि आएको छ, नक्कली हिरोइज्म जसबाट समाजमा कुनै आउटपुट हुँदैन त्यस्ता प्रवृति हावि हुँदै गएको भन्दै पुर्व सभापति दिगम्बर राइ भन्छन,“हाम्रो पालामा विद्यार्थी नेतृत्वहरु सफाई अभियान, बृक्षा रोपन लगायत सामाजिक क्रियाकलापमा समेत सहभागि हुने गथर््यो तर अहिले न त राजनीतिक रुपले नै विद्यार्थी नेतृत्वहरु अगाडि आएका छन न त शैक्षिक माहौल सुधार्ने तर्फ अग्रसर भएका छन ।” राजनीतिक दर्शन, चिन्तन, विद्यार्थीको हक हितका लागि तथा शैक्षिक समस्या समाधान तथा बाताबरण निर्माण वा रचनात्मक क्रियाकलापको विकास गर्ने तिर पहिलेका विद्यार्थीहरु अग्रसर हुन्थे, सिद्धान्त र आदर्शका लागि विद्यार्थीहरु राजनीतिमा होमिन्थे भन्दै स्ववियुका पुर्व उपसभापति प्रफुल्ल राज शर्मा भन्छन,“ अहिले उक्त सम्पुर्ण कुराहरु बाट बिमु्ख भएका राराबका विद्यार्थी नेतृत्वहरु जातिगत हिसावले कसरी स्थापित हुने, अवैध तरिकाले कसरी रुपैया आर्जन गर्ने बाटोतिर अग्रसर भएका छन जुन कि धेरै डर लाग्दो अवस्था हो ।” त्यतिबेला राराब क्याम्पसमा मधेसी मुलका छात्राहरु प्रायः नगन्य मात्रामा रहन्थे तर पहाडी मुलका केही छात्राहरुको उपस्थिति भने रहन्थ्यो भन्दै पुर्व सभापति लाल किशोर साह भन्छन,“ सिन्धुली, रामेछाप, दोलखा लगायतका जिल्लाहरुबाट आउने महिला विद्यार्थीहरुको अभिभावकले ति विद्यार्थीहरुको पठनपाठन, आवाश लगायतका सम्पुर्ण कुराहरुको लागि नेतृत्व समक्ष जिम्मा लगाउथे । तर अहिले आफै लागु औषध शेवन गरी गुन्डा गर्दी गर्ने विद्यार्थी नेताहरुले हाम्रो इज्जत पनि मिट्टीमा मिलाई दियो ।” क्याम्पसमा नयाँ भर्ना लिन आउने विद्यार्थीहरुलाई नामाङकन, कुन फ्याकेल्टी वा कुन विषय पढदा सहज हुने देखि कुनै पनि विद्यार्थीको जुन कुनै समस्याका लागि हरदम तयार रहने विद्यार्थी नेतृत्वहरु माथि समाज, अभिभावक र विद्यार्थी पनि भरोसा गर्दथे । तर अहिलेका विद्यार्थी नेतृत्वहरु उक्त सम्पुर्ण क्रियाकलापलाई तिलाञ्जली दिएर होटल रेष्टुरेन्टहरुमा व्यस्त देखिन्छन । राराब क्याम्पसको यस्तो दुरावस्था हुनुमा विद्यार्थी मात्र जिम्मेवार छैनन, विद्यार्थी नेतालाई परिचालित गर्ने क्याम्पस प्रशासन र त्यहाँ कार्यरत कर्मचारी, प्राध्यापक वर्ग पनि उति नै जिम्मेबार देखिन्छन । क्याम्पसको व्यवस्थापन तथा प्रशासनका लागि नियुक्त गरिने क्याम्पस प्रमुख तथा सहायक क्याम्पस प्रमुखहरुको नियुक्ती नै जातिगत भावना र राजनीतिक उदेश्यले हुने गरेको पाइन्छ । क्याम्पसमा दोहन गरी कसरी मालामाल हुने, त्यस क्रियाकलापमा विद्यार्थी नेतालाई पनि कसरी सामिल गराउने काममा सक्रिय हुने क्याम्पस प्रशासन राराब क्याम्पस दिन प्रति दिन धराशायी हुँदै जानुमा दोषी हुन भन्दै पुर्व उपसभापति शर्मा भन्छन,“ राराब क्याम्पस कार्यरत अध्यापकहरुको जनकपुरमै निजी क्याम्पसहरु सञ्चालित छन, आफ्नो फेवरको विद्यार्थी नेतृत्व युनियनमा नआए भोलीको दिनमा आफ्नो निजी क्याम्पसका लागि खतरा हुन सक्ने कारण स्वबियु निर्वाचनमा संगठनात्मक नेतृत्व भन्दा जातिगत र आफ्नो पोकेटको मान्छेलाई चुनाव जिताउनु आर्थिक, प्रशासनिक लगायत आफ्नै क्याम्पसका विद्यार्थीलाई मतदाता बनाउन भर्ना समेत गराउँनु अन्यन्त दुखद हो । ” २०३६ साल देखि जनकपुरको राराब क्याम्पसमा नेपाली कांग्रेसको भातृसंगठन नेपाल विद्यार्थी संगठन (नेविसंघ) को प्रारम्भ भएको बर्चश्व २०५१ सालमा समाप्त भयो । २०३६ सालमा नेतृत्व गरेको युवराज खातीको कार्यकाल देखि २०५० साल सम्म बजरंग नेपालीको नेतृत्व सम्म नेविसंघको एक छत्र राज थियो । तर त्यसपछाडि संगठनहरु कमजोर हुँदै गयो र विद्यार्थी नेताहरु राजनीतिक दलको छाता भन्दा स्वतन्त्र रुपमै निर्वाचित भईरहेका छन । स्ववियुका पुर्व सभापति समेत रहेका धनुषा कांग्रेसका सभापति रामसरोज यादव भन्छन,“ ४६ साल पछिको राजनीतिक परिवर्तनमा नेविसंघको भुमिका महत्वपुर्ण थियो तर नेताहरुले नेविसंघलाई अलपत्र छोडयो, राम्ररी व्यवस्थापन गर्न नसकेकै कारण बागी उम्मेदवारहरु खडा हुने संस्कार विकसित हुँदै गएपछि नेविसंघ युनियनको नेतृत्व गर्नबाट बञ्चित हुँदै गयो ।” राराब क्याम्पसमा जातियताको प्रभाव बढदै जानुमा क्याम्पसका प्रशासन देखि तमाम बौद्धिक वर्ग उतिनै दोषी रहेको औल्याउँदै यादव भन्छन,“ विद्यार्थी राजनीति अराजक र अभद्र हुनुमा माओवादीको जनयुद्ध र मधेस आन्दोलन प्रमुख कारक तत्व हो । राजनीति संस्कारको अभाव, विद्यार्थीहरुमा राजनीतिक दलले सिद्धान्तको बारे प्रशिक्षण नदिनु जस्ता कुराहरु सहायक सिद्ध भए । ” तर पुर्व सभापति लालकिशोर साहको बुझाईमा विद्यार्थी नेताहरुलाई गुन्डा बनाउने काम नेपाली कांग्रेसले गर्यो । ४६ सालको परिवर्तन पछि नेपाली कांग्रेस र एमाले सत्ताको हानथापमै लाग्दा एक अर्कोको विरुद्ध विद्यार्थी संगठनलाई उपयोग मात्र गरेनन विद्यार्थीलाई कुलतमा फसाएर गुन्डा नै बनाई दियो ।

भ्रुण हत्या गरी डा.निलम चौधरी फरार

अजय अनुरागी

चार छोरीकी आमा महोत्तरी सहोडवा (४ बस्ने चन्दा देवि झा गर्भमा रहेको बच्चा छोरा हो की छोरी भनेर छुट्याउन स्थानिय जनकपुर प्रसुती नर्सिंंङ् होममा आएकी थिइन । सासु चन्द्रकाला देवि झासँग उनि जेष्ठ १६ गते नै उनि अस्पतालमा आएकी थिइन । ५ महिना कि गर्भवती समेत रहेकी चन्द्राको पेटमा छोरा हो की छोरी छुट्याउने उदेश्यले उनिहरु क्लिनिकमा आएका थिए । त्यसको लागि क्लिनिककी प्रमुख डा. निलम चौधरीले चन्द्रालाई दुई पटक अल्टूासाउण्ड पनि ग¥यो । डा.चौधरीले चन्द्राको पेटमा छोरी हो भनेर रिपोर्ट दियो । तर पिडित परिवारजनलाई विश्वास लागेन र फेरी अल्टूासाउण्ड  गराउने इच्छा जाहेर गरे । डा. चौधरीले अर्को चोटी पनि अल्टूासाउण्ड गरे र छोरी नै हो भन्ने ठहर गर्दै परिवाजनलाई जानकारी गराए । यता, आफ्ना पेटमा रहेको वच्चा  छोरा नै हुने भन्ने विश्वास लिएकी चन्दा सहित परिवारजनले डा.चौधरीको भनाई पछि निरास हुँदै घर फर्कने तयारीमा थिए । तर अस्पतालकै एक जना दलालले चन्दा र उनका परिवारजनलाई गर्भपतन गराउन सुझाव दिए । चन्दाकी सासु चन्द्रकालाले भनिन्,‘ त्यो दिन हामी घर फर्केने तयारी गरि सकेका थियांै, तर नाम थाहा नभएका एक जनाले वुहारीको गर्भपतन गराई दिनुस्, कति छोरी लिने, ४ जना नातिनी छँदै छ , फेरी उनिहरुलाई अहिलेको  अवस्थामा विहे गर्न गाह्रो हुन्छ भनेर फकाउन थाले ।’ हामीलाई थाहा थिएन, पाँच महिनाको बच्चालाई गर्भपतन मार्फत भ्रुणको हत्या गर्नु कानुनी अपराध हो उनले भनिन्,‘ तर दलालले मलाई लिएर डाक्टरसाहव कहाँ गयो, डा. साहवले खर्च साढे पाँच हजार लाग्छ भन्ने वाहेक केहि जानकारी गराएन ।’ ग्रामिण क्षेत्रमा वसोवास गर्ने उनीहरु गर्भपतन सम्वन्धी कानुनको अज्ञानताका कारण डा. चौधरीको कुरामा सर्मथन जनाए । दुवै पक्ष विच गर्भपतन गर्ने सहमति भईसकेपछि अस्पतालमै रहेकी चन्दालाई डा चौधरीले गर्भ तुहिने औषधी सेवन गर्न लगाए । चन्दाले नियमित  औषधी सेवन गरिरहेपनि गर्भ तुहिएन । त्यसपछि बुधवार राति १ बजे डा चौधरीले गर्भपतन गर्न चन्दालाई शल्यक्रिया कोठामा बोलाए । गर्भपतन गर्ने बेलामा चन्दा सहित सासु चन्द्रकाला पनि उतm कोठा उपस्थित थिए । गर्भपन गरेर बच्चा वाहिर निकालेपछि चन्दाको कोखमा छोरी नभई छोरा रहेको थियो । निकालेको बच्चा छोरा रहेको देख्ने बितिकै सासु चन्द्रकाला कराउन थाले, अस्पतालमा आएका अन्य विरामीको कुरुवालाई समेत देखाउदै डा. चौधरीलाई गाली गर्न थाले । ‘तिमीलाई भलो हँुदैन, तिमीले मेरो नातीको हत्या ग¥यौ, तिमीलाई म छोड्िदन, लगायत गाली गर्दै वाहिर के निस्केका थिए, अस्पतालकै एक नर्सले उतm बच्चाको लिङ्ग  काटी दियो । बच्चा छोरा नभई छोरी नै रहेको चन्द्रकालालाई देखाए । आफनै आँखाले बच्चा छोरा रहेको देखेकी चन्द्रकाला नर्सको कुरामा विश्वास नगरि बच्चालाई आफ्नो काखमा लिई हेर्न थाले र बच्चाको लिङ्ग भएको ठाँउबाट रगत बगेको देखेपछि उनि झन तर्सिए, आक्रोशित हुदै डा.चौधरी लगायत नर्सहरुलाई गालि गर्न वाहेक उनि सँग कुनै विकल्प थिएन ।उनले भनिन्,‘ रातिको समय थियो, मोवाईल पनि थिएन, मसँग चिचियाउनु, कराउनु वाहेक कुनै विकल्प नै थिएन । वुहारी चन्दा पनि वेहोस अवस्थामा थिइन, वाहिरबाट कसैलाई बोलाउन पनि सकेनौ ।’ बुधवार विहान मात्र घटनावारे आफन्तलाई जानकारी गराउन सक्यौं चन्द्रकलाले भनिन् । चन्दाकी श्रीमान अनिलले भने,‘जुन डाक्टर एक चोटी नभई दुई चोटी अल्टूासाउण्ड गर्छन्, त्यो कसरी छोरा हो की छोरी छुट्याउन सक्दैन, अर्को कुरा जब बच्चा छोरा नै थियो भने उसको लिङ्ग किन काटियो ? । डाक्टर चौधरीले आफ्नो गल्तीलाई ढाकछोप गर्नलाई यस्तो गरेको अस्पतालकै एक कर्मचारीले बताए । नेपालको कानुनमा तिन महिना भन्दा बढीको बच्चालाई गर्भपतन गर्ने गराउने कार्यलाई अवैध मानिएको छ । जनकपुर प्रसुति क्लिनिककी प्रमुख डा. निलम चौधरी एम.बि.बि.एस., डि.जि.ओ. सम्मको अध्ययन गरेको क्लिनिकको बोर्डमा लेखिएको छ ।
बुधवार विहान पिडितका परिवाजनले अस्पतालमा तोडफोड गरेपछि उतm घटना सार्वजनिक भएको थियो । तोडफोड भएपछि अस्पताल केहि घण्टा तनावग्रस्त नै बनेको थियो ।  श्रोतका अनुसार घटनालाई अगाडी नबढाउन पिडित परिवारलाई डा.चौधरीले एक लाख रुपैयाँ क्षतिपुर्ति दिएकी छिन । साथै घटनालाई नउचाल्न, नउचाले थप ५० हजार रुपैयाँ दिने दुवै पक्ष बिच सहमति समेत भएको श्रोतको दावी छ । यस सम्वन्धमा डा .चौधरीले चन्दाको गर्भपतन गरेको स्वीकार गरेपनि अल्टूासाउण्ड नगरेको बताए । चन्दाको गर्भपतन गरिदिन उनका परिवारजन आएकोले आफु गर्भपतन गरेको डा.चौधरीको भनाई थियो ।

कारवाहीका लागि महिला अधिकारकर्मीहरुको चासो

घटना सार्वजनिक भएपछि जनकपुरमा रहेका आधा दर्जन गैरसरकारी संस्थामा कार्यरत महिला अधिकारकर्मीहरुले घटनामा चासो लिदै सम्बन्धीत पक्षहरुसँग भेट गरी अवैध तरिकाले लिङ्ग पहिचान गर्ने, गर्भपतन गर्ने÷गराउने व्यक्तिलाई कानुनी कारवाहीको माँग गरेका छन । प्रहरीले आफ्नै प्रतिवेदन बनाई प्रतिवेदनको आधारमा कारवाही अगाडी नवढाएपछि महिला अधिकारकर्मीहरुले जिल्ला प्रहरी कार्यालय धनुषामा जाहेरी दरखास्त दिने तयारी गरेका छन ।
जिल्ला महिला अधिकार सरोकार धनुषाका तर्फबाट संयोगिता साह, महिला पुनसर््थापना केन्द्र धनुषाका तर्फबाट हेमलता सिग्देल, ल्याक धनुषाका तर्फबाट अधिबक्ता किरण कुमारी साह, परिवार नियोजन संघका वरिष्ठ अधिकृत रामबहादुर कार्की, धनुषा उत्थानका नथुनी लालदास, सामुदायिक परिवार कल्याण संघ धनुषाका राजनन्दन यादव, जिल्ला महिला अधिकार मञ्चकी मालती ठाकुर, महिला तथा बालबालिका सेवा केन्द्रकी मिना केसी, जनकपुर नागरिक समाजका मुरली मनोहर मिश्र, आरडिएफ धनुषाकी रेखा दत्तले संयुक्त रुपमा जाहेरी दिने भएको छ । उक्त जाहेरीमा लिङ्ग पहिचान गर्नु, लिङ्ग पहिचान गरि भ्रुण हत्या गर्नु÷गराउनु अपराध रहेको भन्दै जनकपुर प्रसुति क्लिनिकको संचालिका डा. निलम चौधरी÷उक्त क्लिनिकमा कार्यरत नर्स रम्भा, महोत्तरी सोहरवा(४ का अनिल झा र अनिल झा की श्रीमति चन्दा झा विरुद्ध मुद्दा दर्ता गरिने तयारी पुरा भएको र आइतबार मुद्दा दर्ता हुने अधिबक्ता रेखा झाले बताइन ।
लिङ्ग पहिचान गर्ने÷गराउने साथै लिङ्ग पहिचानको आधारमा भ्रुण हत्या गर्ने÷गराउने गैरकानुनी भएको साथै जिउदै बच्चाको लिङ्ग र अण्डकोष झिक्नु जघन्य अपराध गरेको हुनाले अविलम्ब पक्राउ गरी ज्यान महलमा व्यवस्था भए बमोजिम मानब शरिरको अङ्ग प्रत्यारोपन (नियमित तथा निषेध ऐन २०५५) बमोजिम हदै सम्मको सजाय माँग दावी गरी जाहेरी तयारी गरिएको अधिबक्ता रेखा झाले बताइन ।  अधिबक्ता झा का अनुसार डा. चौधरीको कसुर ठहर भए लिङ्ग पहिचान गरेको अभियोगमा ६ महिना देखि २ वर्षसम्म कैद र लिङ्ग काटेको अभियोगमा थप दुई वर्ष कैद र रु. १ लाख जरिवाना हुने तथा डा. चौधरीको मेडिकल लाइसेन्स सिज हुने छ । घटना भएपश्चात डा. चौधरी सम्पर्क भन्दा बाहिर छन । प्रहरी उपरीक्षक बसन्त कुमार पन्त भन्छन,“ उक्त घटनाबारे मौखिक गुनासो आएका कारण चन्दाका श्रीमान अनिल झालाई झिकाई सोधपुछ गरी कागज गरी रिहा गरिएको छ । डा. निलम चौधरी बाहिर गएको कारण उनीसँग सोधपुछ गर्न बाँकी छ ।”