कोही कसैले कोही कसैलाई निषेघ नगरौ – पुर्व राजा ज्ञानेन्द्र शाह

उपस्थित
आदरणीय सन्त महन्थज्यूहरु,
हाम्रो भ्रमण सन्दर्भमा यहाँ भेला हुनु भएका यस क्षेत्रका प्यारा भाई, दिदी, वहिनीहरु, नेपालको गाउँ(ठाउँ धुम्र्यौ र नेपाली जनतालाई भेर्टौ भन्ने भावनाबाट म सदा प्रेरित रहेको छु । त्यसैले हिमाल, पहाड र तराई पुगेर देश दर्शन गर्ने अनि देशवासीका सुख बुझ्ने मेरो एक नियमित प्रक्रिया बनेको छ । यसै अनुरुप म अहिले जनक, सीता र गौतम वृद्ध जस्ता अनेकौ स( पूज्यहरुको जन्मभुमिका साथै विद्या, वुद्धि र भगवत सिद्धि एवं भठ, मन्दिर र देवस्थलहरुले भरिपुर्ण रहेको तथा आफ्नै मौलिक धर्म, संस्कृति र ऐतिहासिक गौरव गाथा बोकेर अहिलेको नेपालको उर्वर भूमि तराईको केही जिल्लाहरुको भ्रमणमा  संलग्न छु । भ्रमणका क्रममा देख्दै जाँदा, सन्दै जाँदा र बुझ्दै जाँदा आम नेपालीले भोग्नु परेको अहिलेको कठिन अवस्थाबाट सचेत नेपालीका साथ म पनि चिन्तित छु । नारा र योजना निकै उच्च खालका दिइए पनि धरातल र व्यवहारको प्रचलनमा हेर्दा आज उरा लाग्दो अवस्था देखिन्छ । त्यसैले हाम्रो आफ्नो राष्टू, हाम्रो आफ्नो क्षेत्र र हाम्रो आफ्नोपनको उच्चतम विकासका निमित हामी सबै चनाखो बन्नु पर्ने टडकारो आवश्यकता मैले देख्छु । हाम्रो यो सुन्दर नेपाल पुस्तौ देखि सदा स्वतन्त्र, सार्वभौम, रहि आएको राष्टू हो । जो जहाँ रहे बसे पनि हामी सबै नेपाली छौं । नेपाली(नेपाली बीचको एकता र नेपाली नेपालीहरुको आ(आफ्नो मौलिकतालाई हामीले कायम राख्नु पर्दछ । राष्टूको राष्टिूय विधि व्यवस्थाले कोही कसैलाई काखा(पाखा गर्नु हुँदैन । हाम्रा विविध भाषा, विविध सनात्नी धर्म, संस्कृति र रिती(रिवाज, आधुनिक राज्य व्यवस्था तथा प्रविधिका कारण म हुनु हुँदैन । हामीले हाम्रो मौलिकता, विविधता र विशेषतालाई जगर्ना गर्दै आ(आफ्नो क्षेत्र र समुदायबाट समावेशी भई राष्टिूय विकासमा जोड दिनु पर्दछ । सबै क्षेत्र, जात, जाती, वर्ण, धर्म, वर्ग, समुदाय सबैले यो सुन्दर नेपाल रुपी वगैचामा फल्ने, फुल्ने मौका पाउनु पर्दछ । नेपालको परिचायक र मौलिकता पनि यहि नै हो । तराई लगायत मुलुकका विभिन्न भू(भागबाट कामका लागि हाम्रा होनहार यूवा तथा महिला समुदाय विश्वका विभिन्न देशमा कामको खोजीमा जाने क्रम वढदो छ ।
     यसरी हाम्रो जनशक्तिको पलायन हुनु नदिन र आ(आफ्नै ठाउँमा समुचित रोजगारीको व्यवस्थामा गर्न तथा विदेशीहरुलाई स्वदेशमा नै फर्काएर आफ्नै ठाउँको विकासमा लगाउन विशेष पहल हुनुपर्ने देखिन्छ ।  त्यसै गरी हाम्रा चेली वेटी र दिदी वहिनीहरुलाई शिक्षा, शीप, तालिम एवं विभिन्न आयमूलक इलमका काममा लगाएर आत्म निर्भर वनाउन पनि नेतृत्वको  ध्यान जानु पर्ने देखिन्छ । महिला एवं पिछडिएका जनसमुदायमा रहेको भेदभाव, थिचोमिचो र अवान्छित गतिविधि रोक्न पनि विशेष प्रयास हुनुपर्ने देखिन्छ । कुनै पनि स्थितिमा मान्छेले आफ्नो मानवीय मूल्य फाल्नु हुँदैन । र, आफु राष्टिूय आदर्श र मौलिकपनलाई त्याग्नु हुँदैन । अतितलाई एकहोरो सरापेर र पुराना कुरालाई उसै फेरेर मात्र कुनै फलदायी परिवर्तन आउने होइन । नाम, रुप, आकार र प्रकार बदल्दैमा एकाएक नवीनताको सृजना हुँदैन । इतिहासका गल्ती सच्याउने, गलत गर्नेलाई सुधारको मौका दिने र, सुधारोन्मुख वनाउन प्रयत्नशील रहने अनि दुरगामी सोच राखेर समयको पवाहमा विवेकपुर्ण भई अघि बढने हाम्रो प्रयत्न हुनु पर्दछ । त्यसैले मुलुकको कसरी सही वाटोमा लैजाने भएका भुलचुकलाई कसरी सच्याउने र आम जनअपेक्षित निश्चिय एवं निर्विवादित गन्त्वयमा कसरी पुग्ने भन्ने कुरामा हामीले गहिरो सोच राख्नै पर्दछ । नेपाली जनताले अव कुनै प्रकारको पुर्वाग्रहमा डोरिएर र कसैबाट डराएर होइन स्वयं भित्रको अन्तरआत्मालाई बुझेर अघि सार्नुपर्ने हुन्छ । जनताको यस्तो विवेक सम्मत तर्कसङगत राष्टिूय प्रस्तुतीमा अहिले पन िसदन झै सहयोग रहनेछ । हामी परस्पर मिलौं र मिलेर जाऔं, कोही कसैले कोही कसैलाई निषेघ नगरौं र नेपाल, राष्टूका सबै भू(भागलाई निरन्तर सपार्दै, सुधारर्दै, बनाउँदै अघि वर्ढौ । यही मेरो अन्तरमनको चाहना हो । एक सचेत देश भक्त एवं राष्टिूय दायित्व प्रति ख्याल राख्ने चरित्रका रुपमा मेरो पनि अहम भूमिका रहनेछ भन्ने कुरा सबैमा विदितै छ ।
    त्यसै आशयका साथ आफ्नो मातृभुमि प्रति र आम नेपाली जनता प्रति मैले आफ्नो कर्तव्य मुलेको छैन । हामी केही गर्छौं र गरेर देखाउँदछौ भनेर भन्नेहरुलाई अभिप्राय र विश्वासका साथ हामीले आ(आफ्नो  तर्फबाट दायित्व निर्वाह गर्नु पर्दछ । मार्ग प्रशस्त गरिदिने र गरिदिऊ भन्ने आकाङक्षाका साथ मद्दत गरिदिने हाम्रो राष्टिूय धर्म हो । तर गर्न तम्सिनेहरु स्वयं राष्टू कर्तव्यबाट विमुख बन्छन, र हाम्रो विश्वासमा ठेस पु¥याउँदछन भने त्यसमा हाम्रो दरिलो ध्यान गर्नेहरुले मुल्याङकन गरिनै पर्दछ ।
    हामी को हौं, के थिर्यौ र आज कस्ता भर्यौ भन्ने कुराको हेक्का हामीले सदा सर्वदा राख्नुपर्दछ । अनि अव के गर्ने, कसरी जाने, भन्ने कुरामा निरन्तरताको सजगता पनि हामी सबैको हुनु पर्दछ । जनता नै त्यो महान शक्ति हो जो सदा अजय हुन्छ । तर समय सन्दर्भलाई बुझेर विेकता साथ सदैव जागरुक बन्ने काम भने जनताबाट हुनै पर्दछ । त्यस्तो आम जनजागरणको अवस्थामा मेरो राष्टिूय भूमिकालाई अझ वढी प्रखर दायित्व बनाउन पनि तपाई जनता जनार्दनकै हो । त्यस्तो अवसरमा नेपाली जनताको मन, मुटु र स्पन्दन आत्मसात गरेर मन, बचन र कर्मले राष्टू सेवाको महान अभियानमा संलग्न हुनु म मातृभुमीप्रति सदा समर्पित रहनेछु । एक जिम्मेवार राष्टू भक्तका रुपमा मैले यो भ्रमणमा पाएको अपार माया, सदभाव, स्नेह र स्वागत प्रति म तराइका प्यारा दाजुभाई दिदीवहिनीहरुसँग कृतार्थ छु । यिनै भावना पोख्दै म आयोजक तथा तपाईहरु सबैमा हार्दिक धन्यवाद प्रदान गर्दै आफ्नो अभिव्यक्ति इङयाउँदछु । श्री पशुपतिनाथले हामी सबैको कल्याण गरुन । जय नेपाल । ( ५ अषाढमा जनकपुरको तिरहुतिया गाछिमा पुर्व राजा ज्ञानेन्द्र साहले मन्चमा दिएको अभिव्यक्ति)



मिति ः २०७०÷३÷९